W radiowej galerii "Na żywo" można oglądać wystawę prac trojga doktorantów z Instytutu Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie.
Prezentowane są prace trojga doktorantów z Wydziału Artystycznego UŚ w Cieszynie, które odnoszą się do jednostkowych doświadczeń. Różnorodność form artystycznej ekspresji, jaką każdy z artystów reprezentuje, zamknięta w ścianach galerii podejmuje dialog na temat współczesności.
Tytuł wystawy odnosi się do symbolicznego znaczenia cyfry 3, która godzi przeciwieństwa. Troje artystów: Katarzyna Grudniewska, Michał Klasik i Anna Osadnik Osa, to trzy osobowości, które łączy potrzeba sięgania po etos artysty niezależnego, mówiącego o sprawach istotnych. Wszyscy sięgają do tradycyjnych technik.
Trójka artystów gościła w audycji Macieja Szczawińskiego "Artystyczne Spotkania".
RAZEM i OSOBNO
W radiowej galerii "Na Żywo" prezentacja trojga doktorantów z Instytutu Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie.
Anna Osadnik Osa, Katarzyna Grudniewska i Michał Klasik przedstawiają nam prace rzeźbiarskie oraz wykonane technika własną (ceramika, instalacja, obiekt plastyczny). Niezwykle twórcze inspirujące wydarzenie! Przede wszystkim intelektualnie, bowiem oglądamy zarówno dzieła sztuki jak i propozycje nowego widzenia (rozumienia) przestrzeni samego dzieła.
Zatem kwestie: jak mieści sie ono po pierwsze w swym "najbardziej naturalnym" środowisku czyli samej sztuce i jej historii, jak definiuje swoją obecność fizyczną w różnorodnych kontekstach i sytuacjach, czym jest w zależności od "rejonu" w którym przebywa, jak wchodzi z nim w dialog i co narusza, co dopełnia, czym się "nasącza"?
Instytut Sztuki to nie tylko sama twórczość indywidualna. To również (a nieraz przede wszystkim) problematyzowanie samego aktu kreacji i jego efektu. Namysł nad samą ontologią artefaktu.
Rozmawialiśmy o tym w audycji "Artystyczne Spotkania" do której zaprosiłem autorów wystawy. Mimo iż temat wydawał się bardzo trudny i absolutnie "nie radiowy" rozmowa toczyła się gładko, a chwilami emocjonalnie, bo cała trójka traktuje sztukę nie tylko jako zagadnienie intelektualne (problem), ale silnie przeżywa własne wybory. Z wielkim zainteresowaniem słuchałem ich żywych, miejscami wręcz frenetycznych wypowiedzi, zwłaszcza na temat "zderzania się" mniej lub bardziej wyspekulowanych teorii z tajemnicą i nieobliczalnością samego aktu kreacji.
Tworzą grupę. Łączy ich więź pokoleniowa i uczelnia. Przekonują podobne zjawiska i postawy. Ale każde z nich to osobna, "niezależna i samorządna" indywidualność twórcza. Idą własnymi drogami, dokonują wyborów na własną odpowiedzialność i ryzyko.
W radiowej galerii rzucała się w oczy zwłaszcza odrębność wykorzystywanego tworzywa. Od pokrytej białym szkliwem ceramiki poprzez surowe nadpalone drewno, mozaikę aż po obiekty komponowane z... wyczesanej psiej sierści. I każda z prac miała (rzecz nieczęsta!) swoją "legendę", czyli konkretne teoretyczno-emocjonalne zakotwiczenie, o czym mogliśmy usłyszeć nie tylko we wspomnianej audycji, ale już w trakcie samego wernisażu. Jednego z najbardziej oryginalnych w historii "Na Żywo".
Maciej Szczawiński
Katarzyna Grudniewska – urodziła się w 1983 roku w Wadowicach. Jest rzeźbiarką i pedagogiem. Ukończyła pedagogikę w Akademii Ignatianum w Krakowie, gdzie w 2007 roku obroniła z wyróżnieniem pracę badawczą na temat znaczenia dzieła sztuki, światła i koloru we wnętrzach szpitali dziecięcych napisaną pod kierunkiem prof. Ireny Popiołek-Rodzińskiej. W latach 2008-2014 studiowała na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Śląskiego. Zrealizowała dyplom licencjacki oraz magisterski z zakresu rzeźby w pracowni prof. Jerzego Fobera. W 2014 roku podjęła studia doktoranckie na macierzystej uczelni, gdzie realizuje program studiów w dziedzinie sztuki piękne. W swojej twórczości sięga do tematu pamięci i postpamięci. Stara się rozwiązywać nie tylko problemy plastyczne, ale również filozoficzne. W 2015 roku otrzymała stypendium Rektora UŚ dla najlepszych doktorantów. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych w Polsce oraz w plenerach rzeźbiarskich w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Od trzech lat mieszka i pracuję w Krakowie. Prowadzi warsztaty plastyczne i ceramiczne dla dzieci i młodzieży oraz plenery malarsko-rysunkowe. W 2016 roku rozpoczęła naukę w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru w Krakowie i wzięła udział w Cracow Fashion Week.
Michał Klasik – urodził się w 1978 roku w Rybniku. Absolwent Filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Dyplom z rzeźby w pracowni prof. Andrzeja Szarka oraz dyplom dodatkowy w pracowni ceramiki dr hab. Małgorzaty Skałuby-Krentowicz uzyskał w 2010 roku. Współtwórca grupy „Bezpośrednio”. Zajmuje się działaniami przestrzennymi w obrębie rzeźby, instalacji, obrazu wideo, dźwięku, obiektu. Jego realizacje mają często charakter performatywny. Zaangażowany w projekt „Dźwięki ziemi” przy katedrze ceramiki UŚ w Cieszynie. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 2010 roku pracuje jako pedagog z młodzieżą szkolną. Obecnie doktorant w Instytucie Sztuki w Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie.
Anna Osadnik Osa – urodziła się w 1971 r. w Tarnowskich Górach. Absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych (PWSSP), dyplom z wyróżnieniem w 1995 w zakresie grafiki artystycznej oraz malarstwa. W 2006 odbyła kurs pedagogiczny organizowany przez wrocławskie Autorskie Licea Artystyczne (ALA) oraz Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Od października 2016 na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuki UŚ w Cieszynie, rozpoczęła studia doktoranckie w dziedzinie rzeźby, pod opieką artystyczną prof. Andrzeja Szarka. W latach 1992-2017 przygotowała ponad 50 indywidualnych wystaw cykli autorskich, spośród których za najważniejsze uważa wykonane w technice ceramiki wypalanej naturalnymi metodami (są to „Gangosy”, „Kamienie”, „Glinoryty” oraz ostatnio „Taniec w glinie” i „Ślady”). Od 1997 roku tworzy recycle/cykl „LofP” („Line of Prospects – Linia Horyzontów”) oraz od 2016 cykl „Złote drzewa” i „Zbieram dłonie”. Wykonuje również wielkoformatowe grafiki drukowane ciałem pt. „Traktat o drukowaniu”. Uczestniczyła w ponad 200 międzynarodowych akcjach, plenerach, sympozjach, warsztatach i wystawach plastycznych, również muzycznych, teatralnych, pokazach mody itp. Od roku 1998 prowadzi zajęcia dydaktyczne w zakresie grafiki artystycznej, rysunku, malarstwa oraz ceramiki, w tym od 10 lat w Liceum Plastycznym w Zespole Szkół Artystyczno-Projektowych w Tarnowskich Górach uczy rysunku i malarstwa. Obecnie w trakcie precyzowania kształtu marzenia o projekcie Lubsza Culture Center (LCC), którego głównym celem ma być łączenie ludzi przez sztukę (arteturystyka). Jej prace można znaleźć w wielu muzeach i galeriach w kraju i za granicą.
/rs/