W sobotę 17 czerwca 2023 odbył się ingres abpa Adriana Galbasa. Jakie są plany nowego metropolity katowickiego? Jaki wpływ ma na nie dotychzasowe życie abpa? Z metropolitą katowickim arcybiskupem Adrianem Galbasem rozmawia Zdzisław Makles.
Gościem Radia Katowice jest dziś arcybiskup Adrian Galbas, metropolita katowicki. Szczęść Boże. Dzień dobry.
Szczęść Boże. Serdecznie pozdrawiam wszystkich słuchaczy Polskiego Radia, najbardziej dzieci, które dzisiaj zaczynają wakacje.
Bardzo się z tego powodu cieszą na pewno. To nasze dzisiejsze spotkanie w programie porannym można by wyłącznie oprzeć o cytaty z homilii wygłoszonej w dniu ingresu przez arcybiskupa w katowickiej archikatedrze tydzień temu, bo na przykład taki cytat: „Niestety, jakby nie liczyć, niepraktykujących w archidiecezji jest więcej niż praktykujących, z różnych powodów. Jeśli to z powodu naszych grzechów, przebaczcie nam.”. Musimy to chyba rozszerzyć.
To, że jest mniej praktykujących niż wierzących, to niestety smutne statystyki, chociaż różnie to wygląda w różnych częściach archidiecezji. Tutaj, w aglomeracji katowickiej jest dość słabo. Czasami są parafie gdzie praktykujących jest 20%, 30% to już proboszcz jest szczęśliwy. Są na szczęście takie rejony diecezji gdzie te statystyki są większe, ale połowy tam nie ma. Sam czytając ten punkt Kodeksu Prawa Kanonicznego, bo do niego się odwoływałem, się nad tym zastanowiłem a nawet trochę tym przeraziłem, że ja jako biskup nie odpowiadam tylko za tych którzy są w Kościele, ale też za tych wszystkich którzy są wierzący, mieszkają na terenie archidiecezji, są moimi diecezjanami, a niestety w Kościele ich nie ma. Oczywiście jest analiza powodów, dla których nie ma, są rozmaite. Bądźmy szczerzy, że jednym z nich jest ogromny spadek zaufania do Kościoła spowodowany także grzechami nas, ludzi duchownych, rozmaitymi. Mówiłem w tej homilii o trzech, które są najbardziej -brzydko to powiedzieć- popularne.
Lub widoczne. Jest inny cytat: „(…)chciałbym tu na Górnym Śląsku razem z wami tworzyć Kościół, który ma jednego Pana i który cały jest wychylony w Jego stronę, Kościół, który siebie nie stawia w centrum, nie stawia też w centrum żadnej doczesnej korzyści, nie zasłania, ale odsłania ludziom Boga, którego obraz dla tak wielu jest dzisiaj przysłonięty, zapaćkany, albo nawet całkowicie wymazany z życia.”, to też są bardzo dosadne słowa.
Tak, ale myślę, że akurat one nie powinny być kontrowersyjne, no bo Kościół który by stał się ważniejszy od Chrystusa, byłby bez sensu. Kościół -to jest jego podstawowa misja- ma pokazywać poprzez całą swoją posługę, a więc głoszenie słowa, sprawowanie sakramentów, poprzez Caritas, poprzez budowanie wspólnoty, ma pokazywać motywy które nim kierują, motywy które płyną z Ewangelii i z naśladowania Chrystusa. Wtedy Kościół jest przejrzysty i chciany, bo okazuje się, że jest inny niż propozycja która płynie ze świata, więc jeżeli my się w Kościele koncentrujemy na sobie samych a nie na Chrystusie, to marnujemy czas.
I jeszcze jeden, trzeci, ostatni cytat: „Nigdy Kościół nie powinien wykorzystywać władzy świeckiej, ani władza świecka nigdy nie powinna wykorzystywać Kościoła, ale współpracować powinni zawsze. Wszyscy pewnie bolejemy z powodu dwóch Polsk w Polsce.”.
Myślę, że my z panem redaktorem bolejemy nad tym i wielu innych. Właśnie to jest taka piękna misja Kościoła: być budowniczym mostów. Budowniczy mostu to jest taki ktoś kto jest na jednym brzegu i na drugim, może się jakoś wkopać tu i tu, i wtedy może zbudować most, po którym przejdą ci co są na tej stronie i ci co są na tej. Jakoś się ze sobą spotkają. Pytanie czy Kościół jest dzisiaj zdolny do tego by w te obie części się wkopać i w obu być obecnym? Ja bym bardzo chciał. Zaprosiłem na ingres posłów ze Śląska z wszystkich ugrupowań. Chciałem w ten sposób wyrazić moją otwartość. Chciałbym się spotykać z przedstawicielami naszej władzy, tutaj lokalnej, po to żeby rozmawiać i myśleć o tym jak pomóc człowiekowi który tu mieszka. To jest, tak jak to wspomniałem w homilii, i diecezjanin, i obywatel tego czy innego miasta, ale jest to człowiek, który ma konkretne potrzeby, na które wspólnie możemy jakoś odpowiedzieć. A zasada autonomii, o której tak wyraźnie mówi Sobór Watykański II, jest najlepsza z możliwych jeśli chodzi o budowanie relacji między strukturami państwa i Kościoła.
Mówi się, że nowy metropolita katowicki lubi jazdę na rowerze, lubi biegać i biega.
Ileż to plotek na temat (śmiech). Tak, to prawda wszystko.
To prawda, że można księdza arcybiskupa spotkać na ścieżce?
Na Muchowcu, na Trzech Stawach. Tam najczęściej bo mam najbliżej z kurii, ale są też inne takie miłe zakamarki już odkryte. Wszystkich nie będę zdradzał, ale jak się tam spotkamy to proszę podejść i będzie fajna okazja do spotkania.
Skoro ksiądz arcybiskup pochodzi z Bytomia, to chyba poradzi godać.
Jasne, godać poradza. Kiedyś mnie za to bili linijką po łapach, a teraz żech jest dumny, że godom i że przez te wszystkie lata kiedy żech był poza Śląskiem, to żech godki nie zapomnioł, wiem co to jest kołkastla, sznita, i wiele innych słów dobrze znam.
I jeszcze ważne pytanie z dziennikarskiego powtórka. Wiem, że nowy metropolita katowicki ma zacięcie dziennikarskie -to słychać państwo to słyszą, widzą-, jest przygotowany jeśli chodzi o studia w tej dziedzinie, to -i teraz jest ważne pytanie, bo to jest gra słów- kiedy media są wiarygodne? Kiedy media są wiary godne?
Media są wiarygodne wtedy kiedy są uczciwe i to niezależnie od tego czy podejmują tematy bezpośrednio związane z wiarą -bo rozumiem, że tego ta gra słów dotyczy-, czy jakiegokolwiek innego. Ja bym bardzo chciał żeby one były nie tylko katechetyczne, myślę tutaj o obecności Kościoła w mediach, bo to jest i tutaj w państwa programach, i w programach rozgłośni katolickich czy innych mediów katolickich. Myślę, że ten wymiar katechezy jest dobrze obecny, to znaczy jest dostarczana informacja na temat naszych motywów wiary, wyborów których jako ludzie wierzący dokonujemy, gorzej, wydaje mi się, jest z taką warstwą apologetyczną i ewangelizacyjną w tych programach katolickich. To znaczy na ile one są ofertą także dla tych, którzy właśnie są troszkę na tym drugim brzegu, są zdystansowani. Czy oni w programach katolickich znajdują też jakąś zaczepkę, znajdują jakieś zainteresowanie? Tu wydaje mi się jest trochę gorzej. Myślę ogólnie o obecności mediów w Polsce, mediów katolickich czy programów katolickich i to jest jeszcze rzecz do zrobienia. Myślę, że też będzie okazja aby o tym rozmawiać.
To jeszcze może pół słowa do tego wątku, przepraszam że przerwałem, media muszą mówić normalnym językiem.
Jeśli chcą żeby ich ktoś słuchał to tak, jeśli chcą tylko mówić to niekoniecznie, to mogą mówić w jakiś sposób odrealniony. Powiem panu i państwu, że tak, ja w ogóle chciałem iść na dziennikarstwo, to był mój pierwszy wybór, ale potem przyszło inne wezwanie i moi rodzice byli bardzo tym zdumieni, ale już po święceniach zostałem skierowany do Wyższej Szkoły Komunikowania Społecznego i Dziennikarstwa przy KUL-u i to był bardzo dobry czas, i dał mi możliwość spotkania wielu dziennikarzy, dzisiaj są dziennikarzami w różnych redakcjach, i stąd może mam taki wychył w stronę tego środowiska. Uważam, że ono jest bardzo czasami zaniedbane przez nas duszpasterzy.
Arcybiskup Adrian Galbas metropolita katowicki. Szczęść Boże.
Słonecznych wakacji wszystkim państwu życzę, odpocznijcie i do spotkań gdziekolwiek.
Dziękuję bardzo. Do zobaczenia, do usłyszenia.
Z Bogiem.
Zawsze jesteśmy w centrum wydarzeń. Dyskutujemy o problemach ważnych dla kraju i regionu. Zadajemy trudne pytania, zmierzamy do sedna sprawy. Wykładamy kawę na ławę.
